Powłoka elektronowa to przestrzeń wokół jądra atomowego, zawierająca zbiór elektronów, posiadających taką samą wartość głównej liczby kwantowej. Rozmieszczenie elektronów w powłokach elektronowych wpływa na właściwości chemiczne pierwiastka, w tym jego reaktywność i zdolność do tworzenia wiązań chemicznych. Odbywa się zgodnie z zasadą zakazu Pauliego, zasadą nieoznaczoności Heisenberga i zasadą minimum energii (zasada Aufbau). Ich nazwę oznacza się za pomocą wielkich liter alfabetu, zaczynając od litery K i kończąc na literze Q (K, L, M, N, O, P i Q). Powłoki dzielą się na podpowłoki elektronowe. Każda z powłok posiada n2 poziomów orbitalnych.