Fundamentalna struktura (membrana) występująca we wszystkich komórkach organizmów żywych. Składa się głównie z dwuwarstwy lipidowej, w której dominują
fosfolipidy, zbudowane z hydrofilowej główki i hydrofobowego ogonka. Oprócz fosfolipidów, w błonie biologicznej mogą znajdować się białka, glikolipidy i glikoproteiny. Strukturę błony biologicznej opisuje się jako „model płynnej mozaiki”, co oznacza, że składa się ona z różnych rodzajów cząsteczek (lipidów, białek, cukrów) ułożonych w dynamicznym, płynnym układzie. To sprawia, że błona jest elastyczna, selektywnie przepuszczalna i może zmieniać swoją strukturę w
odpowiedzi na różne warunki. Stanowi kluczowy element dla utrzymania homeostazy komórki. Jest zaangażowana w procesy endocytozy (pobieranie cząsteczek do wnętrza komórki) i egzocytozy (wyprowadzanie substancji z komórki) poprzez formowanie pęcherzyków. Błony biologiczne obecne wewnątrz komórek eukariotycznych budują różne organella np. mitochondria, a także umożliwiają wytworzenie odrębnych przedziałów w komórce (kompartmentacja). Dzięki
kompartmentom przeciwstawne procesy metaboliczne mogą przebiegać równocześnie.