Metoda oceny jakości środowiska naturalnego lub miejsca na podstawie obserwacji i analizy organizmów żywych, zwanych wskaźnikami biologicznymi lub bioindykatorami. Organizmy te reagują na różne zmiany w środowisku, takie jak zanieczyszczenia chemiczne, zmiany klimatyczne, zmniejszenie jakości wody czy degradacja siedlisk. Ich obecność, ilość, zachowanie i parametry życiowe mogą dostarczać informacji na temat stanu środowiska oraz poziomu zagrożeń. Bioindykacja jest użytecznym narzędziem w monitorowaniu środowiska naturalnego, identyfikowaniu problemów ekologicznych i podejmowaniu działań
naprawczych.